Een groot geheim.
Der was iens een jonggie dat Mart heette en hij har een geheim. Zie va was miljonair, mar toch zat hum wat dwars, want hij wordde e-pest op schole. Mar niet umdat hij een grote sukkel was, mar omdat zien va een zunige knieperd was. Hij gaf nooit geld uut en hij was altied mar kwaod. Alle jonges uut zien klasse wordden riekelijk beloond deur heur va, mar Mart niet. Het huus van Mart leek op een weeshuus en de va betaalde bijna gien rekeningen meer. Met het geld kochte hij apparaten umme zien geld te bewaken. En toch wordde hij elke nacht beroofd van zien geld. Mar het geheim van Mart was dat hij het geld roofde. Det was heel makkelijk, want hij wus waor de bewakingscamera’s van zien va hungen. Van het geld dat e roofde gung e dure spullen kopen en die leut hij op schole zien umme niet meer e-pest te worden.
Nao een weke har hij al een flink aantal spullen verzameld. Hij har al een zunnebrille, een neie broek, een ketten en een golden armbaand e-kocht. Ook wol hij nog graag een tillefoon mit een golden hoesie, mar hierveur har hij nog gien geld genog.
Nao het weekende trök Mart op maandagmorgen zien neie, verzamelde kleren an. Zien ketten gung umme zien nakke en as leste scheuf hij de golden armbaand umme zien polse. Mart was arg beneid hoe ze op de schole zulden reageren. Toen hij an de taofel zat veur het morgeneten, keek zien va hum onderzeukend an. Va vreug hoe Mart an zien neie spullen kwaamp. Mart schruk en bedacht gauw een smoes. Hij zee dat ie det van zien vrienden har e-kregen.
Toen zien va vreug of hij wel vrienden har, zee Mart dat hij vrienden har die zien va nog niet kende. Vlak veurdat va wieder wilde vraogen zee Mart: “Daog, ik mut hen de schole”. Mart rende naor de schure, greep zien fietse en ree hard weg. Zien va zuchtte en gung an zien spullen sleuteln. Toen Mart bij de schole an kwaamp, keken alle leerlingen hum raar an. Ze zeden: “Wat heb ie nou an? “ Iederene leek jaloers op hum. Mart trök hum hier weinig van an, mar veulde hum wel stoer.
De volgende nacht wol Mart weer zien va beroven. Toen e naor beneden gaon wol, stund zien va ieneens achter hum. Zien va keek woest en schrouwde: “Wat doe ie nou midden ien de nacht op de gaank? “ Mart wus dat hij niet weer een smoes kun verzinnen. Hij biechtte alles op. Van het stelen van het geld, de daorvan gekochte spullen en dat hij helemaole gien vrienden har.
Va keek hum mitlevend an en sleug een arm umme zien scholder. Zien va har helemaole niet deur dat hij zo e-pest wordde op de schole. Zien va wus precies hoe Mart hum veulde. Ook hij wordde vrogger e-pest en ook hij heurde der nooit bij.
Zien va kreeg spiet van zien slechte gedrag en beloofde an Mart dat hij nooit meer zo zul doon. Vanof die nacht was zien va een vrolijke man en Mart har e-leerd dat geld niet gelokkig mak en dat het niet uutmak wat aj draagt en hoe aj der uut zeet, mar hoe aj van binnen bint.
Dus de dure tillefoon mit het golden hoesie was oaverbodig e worden.
Schriever: Gijs Straathof, obs “t Echtenest” Echten.
Schreven in het Zuud West Zuud