Tattoo - Witte wieven

 

Ik zit hier an de raand van 't veld, ’t is duuster en hiel stil,

’t Maontie gluurt tussen de dambeerns deur,

Zult er hier nou echt witte wieven huzen,

Of wilt ze mij pesten, is ’t een grap,

Mien opa zee heul ernstig: As de klokke twaalf keer slaot,

Verschient de witte wieven en zij daanst op de maot,

Het is niet te geleuven zolang je 't niet echt ziet,

Witte, witte wieven, dat is toch uut de tied!

 

Op zo’n enge plek as hier gebeurt heul vaok wat mals,

Je ziet niks, maor je vuult gewoon mystiek,

Er ruzelt wat deur 't bos, maor je wiet niet wat,

'k Heb buukzeert, 'k vuul me 'n beetie ziek,

Daor krast een oei, er kraokt een tak, wat fladdert in die wal,

Daor zweeft wat boven ’t vennegie, ik zit vast in de val,

Het is niet te geleuven zolang je ’t niet echt ziet,

 

 

 

Daorgunder sluupt de nevel an, het is een vrumd gezicht,

Der stiet een enge vent bij 't hunebed,

Daor komt de witte wieven, 'k heur ze fluustern in ’t veld,

Ik doe 't haost in de boks, ik bin gien held,

Verduld, het is mien opa: die vent, da’s 'n ekkelbos,

Ik wol je 'n beetie plaogen, ik leug er wat op lös,

Die witte, witte wieven, 't is nevel wat aj ziet,

Witte, witte wieven die bint echt uut de tied,

Witte, witte wieven die bint echt uut de tied!

 

Tekst en muziek: Harry de Geeter