Kwast löp over de raand van de schutting. Langzaam giet zien rooie steerte mit het witte puntie van links naor rechts. Poot veur poot wiebelt e op het smalle raandtie. Vanachter het raam kek Vince naor de kater.
Het is vrijdagmiddag: mamme is an ’t wark. Robin hef een kienderfeesie en pappe dut Fenne in berre. Die mut ‘s middags nog slaopen. Vince hangt ondersteboven op de baank. Hij verveelt zich.
Daor is pappe. ‘Wat is der, jochie?’ Vince wiebelt mit zien bienen in de locht. 'Ik weet niks te doen.’
Even deinkt pappe nao en dan dreit e zich umme. Hij hurkt veur de knutselkaste. ‘Kom, wij gaot varven!’ Uut de kaste haalt pappe de deuze mit kwasten, bakkies en de varf. Vince hef intussen een rol papier evunden. Samen loopt ze mit de armen vol spullegies naor de tuun.
Op het grös rolt e het papier uut. Op de hoeken legt e stienties. Zo blef het goed liggen. Op de tegels zet e de bakkies mit varf op een rij. Rood, blauw, gruun en geel. Elk bakkie hef zien eigen kwaste, dan koomt de kleuren niet deur mekaar. Goed idee van pappe!
‘Trek ie wel een schort an?’ röp pappe. Hij vult een koppie mit water.
‘Ik trek mien T-shirt wel uut,’ röp Vince terugge. In allent zien korte broek pakt e zien kwasten en bög zich over het papier. Hij schildert een auto. Een blauwe lucht. Daoronder grös en bovenan, in de hoek, een zunnegie. Het wordt een prachtig schilderij.
‘As het klaor is, mut het op mien kamer hangen. Mag dat?’ Pappe knikt.
Rustig varft Vince der nog een rooie katte bij. Kiek, die lek precies op Kwast! Die ondertussen op een tuunstoel een mooie uutkiekpost. Hij snort en kek wat Vince allemaol döt.
Dan laandt er achterin de tuun een roodbörsie. Kwast spitst zien oren en loert mit glinsternde ogen op het diertie. Hij mauwt en grauwt wat en springt van zien stoel. Over het grös sprint de kater naor het veugeltie en rent mit zien grote kattenpoten over het kunstwark van Vince.
‘Kwast! Lilleke katte, wat doej nou!’ röp Vince kwaod.
Zien mooie schilderij, hielemaol verpest deur Kwast! Traonen rolt over zien wangen.
Pappe komp op het geschrouw of. ‘Wat is der? Hef Kwast oe ekrabd?’ Hij zet twee passen naor achter en kek nog es naor het papier. ‘O nee, ik zie het al: hij hef oe ehölpen!’
Over het papier verspreid staot kattepoten: blauw, geel, rood. Mar ok paors, roze en oranje.
Vince veegt zien traonen vurt, knippert wat en kek verbaosd naor zien schilderij. Mit al die kleuren die Vince har hef Kwast nóg meer kleuren etoverd!
Kwast, zien eigen kater Kwast is een kunstenaar!
Het roodbörsie vlög mit gemak naor een hoge takke en de kater dreit zich umme. Vince löp op hum toe, hij niet meer kwaod. Hij is trots!
