Kebouters bint gek op hunnig, stoefmeelkoekies en regenwaoter-ranja van rozebottels. Zij hebt niet veur niks zu'n dik lief, want zij eet en drinkt aaid veuls te veul. Daorum hef de snieder van 't kebouterdörp het alle daogen ok alderbarstends drok. Hij döt niks aans meer as boksies wieder maoken en de knopen op de jassies verzetten.
Der is der maor ien in het dörp, die der wat an zul kunnen doen en dat is de olde gimmestiekmeester Smeu-in-'t gat.
Alle kebouters in 't dörp hef e al under handen had, timmerman Kromme-spieker, Gluun de smid, Dreutel de kapper en zölfs dokter Wiesneus. Doe die allemaal nog naor schoei mussen, hef hij ze allemaol leerd um in de ringen een vogelnessie te maoken en an de rekstok de meulendrei.
Moor... kebouters gimmestiekt niet zo graog en dat kuj goed zien.
Met dat zij van schoel ofgungen, bint zij der met stopt, want zegt ze: "Je wordt der zo mu van." Smeuin't-gat wordt nooit mu, hij is misschien wal tweehonderd jaar, maor gimmestiekt nog alle daogen. Allent veurige week is 't mis gaan. Hij dee nog evenpies alle oefenings die e de kinder op schoei leerd haar, sjoedelde an de rekstok, zweide an de ringen, legde allebeide bienen in de nak en...krak. De bienen bleven hum in de nok stoeken en door lag Smeu-in 't-gat, as een slangemèens in de knup. Hij wupte as een kikker naor de deur van de gimmestiekzaol en schrouwde: "Haal de dokter!"
Het duurde moor evenpies of het hiele dörp stun in een kringgie om hum hen. Elkenien stun drok rood te geven hoe as van het fossie Smeu-in't-gat weer een normaole kebouter maokt worden kun.
Kromme spieker, de timmerman dacht, dat het hum met een klodder grune zeep en een fleer met de haomer wel lukken zul. Dreutel de kapper vun dat eerst zien baard derof mus, tegen betaoling van het gewone tarief vanzölf, en de snieder zee: "As der ien verstaand van knuppen hef, dan bin ik dat. Aj weet waor aj met de naald moet prikken, dan hej het maorzo veurmekoor."
Dokter Wiesneus kwam... keek... en vun dat der maar weinig eer an te behaolen was en dus wuur de ziekenwaogen besteld.
Het duurde een toertie veurdat Schoever met zien ambulance-krooigie kwam. Hij mus eerst nog bij Gluun de smid langs, een neie batterij haolen veur zien oranje flikkerlocht. Gelukkig was Gluun zien vrouw in hoes, aans haar hij zunder flikkerlocht het verkeer in moeten. Smeu-in 't gat wuur veurzichtig oppakt en in het krooigie legd. Het flikkerlocht wuur anknipt en daor gung het op zien hoes an.
Doe Schoever de krooi veurzichtig veur de deur henzette en an de deurbel trok, kwam het vrouwgie van Smeu-in 't-gat, zo heilig as een spin, de deur oet met de mattenklopper in de haand. "Zo bij daor overjaovig slangemèens?" schrouwde ze. "Jij met joen kunsten." Zij zweide met de mattenklopper. Smeu-in't-gat wuur zo benauwd dat hum de bienen floep... oet de nok gleden. Hij wupte in 't èende en gung op de rekken. Zien wiefie derachteran...
Ik heb me laoten vertellen dat Smeu-in't-gat het Kebouterrecord op de 10 kilometer hardlopen bröken hef.
Schriever: Eite Brink
